skip to main |
skip to sidebar
Θεσσαλονίκη 29-9-2017
Εμείς έχουμε τις ηθικές αρχές του Judo στο τμήμα μας όχι κατά το δοκούν και ο εχθρός του εχθρού μας δεν είναι φίλος μας .
Τα απόνερα της σύγκρουσης, του συμπολίτη δεν θα βρούνε άσυλο στο τμήμα μας
Ο ηγεμών του συμπολίτη, μετά από 18 χρόνια ας βγάλει τα συμπεράσματα του γιατί η Ιστορία επαναλήφθηκε ως, πολύ άσχημη φάρσα για τον ίδιο.
Ηγεμόνας δεν σημαίνει Ηγέτης η απαξίωση η ειρωνεία η επιλογή αυταρχικού μοντέλου διοίκησης με στόχο τον απόλυτο έλεγχο οδηγεί σε αυτές τις καταστάσεις που ο βούρκος παράγει απόνερα όχι προσωπικότητες .
Θεσσαλονίκη 24-9-2017
Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εξετάσεις διαβάθμισης kyu στο Σχολείο για όλους.
Τα παιδιά που ξεριζώθηκαν από την γειτονιά τους ,στις δικές μας γειτονιές βρήκαν μια ζεστή
αθλητική αγκαλιά .
Με παρουσία της Προέδρου της Δημοτικής Ενότητας Τριανδρίας κυρίας Παναγιώτας Μπαξεβάνας η γειτονιά της Τριανδρίας τίμησε την αθλητική τους προσπάθεια των
Αθλητών-τριων μικρών και μεγάλων.
Από την θέση του μέλους της προσωρινής διοίκησης του Γ.Σ ΗΡΑΚΛΉΣ όσο και από την θέση του Αντιπροέδρου του Include θα συνεχίσουμε να έχουμε ανοιχτή την αγκαλιά μας στα παιδιά που τα ξερίζωσε ο Πόλεμος τους όπως κάνει και η Ειρήνη τους .
Μαίστρέλλης Αυγερινός
Θεσσαλονίκη 21-9-2017
Σας ενημερώνουμε ότι το Σάββατο 23-9-2017 θα πραγματοποιήσουμε εξετάσεις διαβάθμισης έγχρωμων ζωνών στο Σχολείο για όλους. 11.00-13.00
Οι εξετάσεις είναι δωρεάν χωρίς καταβολή εξέταστρων από τους εξεταζόμενους αθλητές μας γιατί πιστεύουμε ότι το Τζούντο είναι για όλους και όχι για μια ελίτ που πιστεύει ότι
Μια κοινωνία χωρίς ανισότητες (…) είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση»
Μέλος αυτής της ελίτ διάλυσε ξανά ένα τμήμα Τζούντο μόνο και μόνο για να το παίξει θεός
Οι θεοί οι αρχόντοι και οι βασιλιάδες έχουν αρχίσει να αποδημούν από το μάταιο τούτο κόσμο από την εποχή της Γαλλικής επανάστασης το 1789
Οι παρθενορραφές στην Ιστορία δεν τους έχουν αναστήσει .
Ο συγκεκριμένος θεός είναι (νεκρός) από τότε που στο μπλόγκ μας έδωσε στην δημοσιότητα το 2013 το έγγραφο που το νταν του από την Ιαπωνία ήταν ντιν νταν .
Ο λόγος που δώσαμε στην δημοσιότητα το έγγραφο που το κατείχαμε από το 2012 αλλά το 2013 ήταν γιατί σχεδίαζε με τον ψευτοτσαμπουκά του εισβολή στο σπίτι μας στην Οσάκα.
Την πάτησε όπως οι μοναρχικοί της Γαλλίας στο Παρίσι από το πυροβολικό των δημοκρατικών δυνάμεων το 1795.
Οι θεοί οι αρχόντοι και οι βασιλιάδες που πιστεύουν ότι
Μια κοινωνία χωρίς ανισότητες (…) είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση
απλά δεν είναι άνθρωποι αλλά τέρατα με μορφή ανθρώπου
Ναζίδες είστε νεκροί, αλλά δεν το ξέρετε .Θα φροντίσουμε να το μάθετέ και κυρίως να το νιώσετε όταν εμείς το αποφασίσουμε .
Απόγονοι του Γιώργου Ιβάνωφ
Όχι! Δε θα σε δικάσουν οι δικαστές. Εγώ θα σε δικάσω. «Πού πας, με μαχαίρωσες και φεύγεις;», και συ δεν απάντησες. Αλλά εμένα μου χρωστας μια απάντηση. Και η ερώτηση δεν είναι άλλη από…«γιατί»;
Δεν με νοίαζει πως σε βάφτισαν. Το όνομα σου είναι Δολοφονος. Δε θέλω να ορκιστείς. Δεν αναγνωρίζω τον ισόθεο σου, τον φύρερ. Θέλω μόνο μια απάντηση. Ειρωνία! Το παρατσούκλι του, ξέρεις, σήμαινε «δολοφόνος του παρελθόντος» και τα έφερε έτσι που βρέθηκες εσυ, ένα φάντασμα του παρελθόντος, για να τον δολοφονησεις τελικά. Θέλω την απάντηση μου.
Ήταν 3 το βράδυ. Πολύς κόσμος γύρω, μα κανένας δεν μου μίλαγε. Μόνο με κοίταζαν. Μπήκα στον θάλαμο με το φως αυτό το ψυχρό, το απόκοσμο, που φωτίζει το πέρασμα που σε οδηγεί από τη ζωή στο θάνατο, μην τυχόν και χάσεις τον δρόμο και του ξεφύγεις. Προσπάθησα να τον ζεστάνω, να φύγουμε, να σηκωθεί, να φύγουμε, να φύγουμε από εκεί μέσα. Κοιμόταν.
Κι εσυ Δολοφόνε που θέλησες να τον τρομάξεις, στο λέω εγώ η μάνα του ότι δεν τα κατάφερες. Σαν να το είχε προαίσθημα. Το είχε γράψει. Το είχε τραγουδήσει.
«Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις / Όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα /Με λένε Παύλο Φύσσα κι είμαι από τον Περαία / Έλληνας μ’ ό,τι συνάδει αυτό – όχι μια σημαία, μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα και του Καραϊσκάκη / Κι αν ξέρω κάτι είναι πως γεννήθηκα ήδη / με δυο καταδίκες βαριές πάνω στην πλάτη / Δυο φτερά από γέννα πάνω στο σώμα μου ραμμένα».
Εμένα ξέρεις Δολοφόνε το γένος μου είναι Καραϊσκάκη και είμαι εγώ αυτή που του τα έραψα στην πλάτη. Σαν άγγελος που είχε μαζέψει τα φτερά του κοιμόταν. Τον ρώτησα τι έγινε. Τον παρακάλεσα να μου πει. Τον ικέτευσα να μάθω. Αλλά ούτε εκείνος μου μίλησε. Για αυτό… γι’αυτό την απαντήση που αναζητώ οφείλεις να μου την δώσεις εσύ Δολοφόνε.
Περίμενα να δω τα έντερα έξω. Είδα μόνο δυο γάζες στο ύψος του στήθους. Αλλά βέβαια… εσύ δεν είσαι φονιάς. Είσαι Δολοφόνος. Φονεύεις με δόλο. Και στο δίδαξαν αυτό στα τάγματα θανάτου που σε εκπαίδευσαν. Και έμαθες να υπακούς στην εντολή «ότι κινείται σφάζεται». Κι έκανες την εξάσκηση σου επί 70+ χρόνια σε άτυχα κορμιά που κινήθηκαν στο διάβα σου, χωρίς κανένας να μιλήσει για αυτό και να σε τιμωρήσει. Κι εκείνο το βράδυ έτυχε ο γιος μου να είναι ο επόμενος.
Επαγγελματικό το χτύπημα είπε ο γιατρός. Μπήγεις το μαχαίρι με ορμή, το στρίβεις με οργή και το τραβάς. Και ύστερα 4 λεπτά είναι αρκετά για να δώσουν τέλος σε 34 χρόνια. Μα σαν να το ξερε σου λέω… σαν να το ξερε. «Πώς να χωρέσουν όλα αυτά μέσα σε τέσσερα λεπτά. Τριάντα χρόνια ήταν αυτά και ήταν δυνατά. Πού να χωρέσω τόσο πόνο τόση βία», σιγοτραγούδαγε λίγο πριν… Πες μου λοιπόν Δολοφόνε. Πες μου! Πώς ένιωσες όταν το ατσάλι του κρύου μαχαιριού σου, τράνταξε ο χτύπος μιας ανυπότακτης καρδιάς; Δώσε μου επιτέλους μια απάντηση…
Κατέβασε όμως το βλέμμα σου εκεί που του αρμόζει. Τ’ακούς; Εμένα δεν θα τολμάς να με κοιτάς. Τ’ακούς; Το ανάστημα μου μου είναι πολύ ψηλό για να χωρέσει στα μάτια σου. Τ’ακούς;
Εκείνος δεν με άκουσε. «Μου τα έλεγε η μάνα μου, γαμώ την πουτάνα μου, να τα προσέχω τα μεγάλα τα πλάνα μου», έλεγε. Δεν με άκουσε, αλλά ακόμα κι αν ήρθαν έτσι τα πράγματα… καλά έκανε. Ήταν φίλος με τους ανθρώπους κι όχι με τα κτήνη. Ένιωθε ευθύνη απέναντι στο είδος του, στην οικογένειά του, στους φίλους του, στον εαυτό του. Και αντιστάθηκε. Έκανε το αντάρτικο του με μόνα όπλα του τις νότες, για να περισώσει όπως μπορεί το ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης ύπαρξης: την αγάπη. Ήθελε να τα ζήσει όλα και γρήγορα. Όταν τον είχα ρωτήσει γιατί… μου είχε πει ότι φοβόταν μην πεθάνει νέος και δεν προλάβει. Κι εγώ όμως φοβόμουν. Κάθε πρωί που έκλεινα την πόρτα αυτό που ζήταγα ήταν να την ξανανοίξουμε και οι 4 μας το βράδυ. Πες μου λοιπόν Δολοφόνε. Πές μου πως θα ζήσουμε εμείς τώρα χωρίς εκείνος να βάλει τα κλειδιά ξανά στην πόρτα. Χωρίς να ακούσουμε ξανά τα βήματα του. Δώσε μου μια γαμημένη απάντηση.
Στο σπίτι μου ήρθες εσύ χωρίς να σε καλέσω. Άλλοι σε στείλανε. Σου βάλανε ένα μαχαίρι στην τσέπη και σε στείλανε. Άνανδρα! 60 εναντίον ενός. Ήρθες στο σπίτι μου και δολοφόνησες το παιδί μου! Έτσι απλά! Έτσι απλά… Και όταν βρήκαν το μαχαίρι στον τόπο του εγκλήματος, εκείνο δεν είχε μόνο τα αποτυπώματα σου πάνω. Είχε τα δικά σου, αλλά και τα δακτυλικά αποτυπώματα των 426.025 που ψήφισαν σημειώνοντας την επιλογή τους με έναν αγκυλωτο σταυρό. Τον ίδιο σταυρό με τον οποίο βρωμίσατε το μνημείο του παιδιού μου, πριν καν εκείνο σαραντίσει. Γιατί δεν είστε απλοί δολοφόνοι Δολοφόνε. Είστε αμετανόητοι ναζιστές. Τα απομεινάρια των δωσίλογων και των ταγματασφαλιτών. Η σπορά των ηττημένων. Κι εξήγησε μου μόνο αυτό… Πώς; Πώς γίνεται ο παππούς σου να ήταν πρόσφυγας, ο πατέρας σου μετανάστης, κι εσύ να έγινες φασίστας; Απαντησε μου επιτέλους ρε καθίκι…
«Φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» έγραψαν κάποιοι στον τόιχο απέναντι από το παράθυρο μου. Χαμογελάς; Έχεις το θράσσος και χαμογελάς; «Δεν θα φύγω απο τη ζωή αυτή αν δεν σε κρεμάσω, απόβρασμα της κοινωνίας. Αν δεν σου κόψω το λαρύγγι». Όχι όμως δεν θα σου κάνω τη χάρη. Αν σε κρεμάσω θα σε λυτρώσω. Και εσένα Δολοφόνε σου αρμόζει τιμωρία. Και η μόνη τιμωρία που έχει αξία είναι να καταλάβεις και να πληρώνεις καθημερινά για τον πόνο που προκάλεσες. Όσο κι αν πας να ξεφύγεις απο αυτό που έκανες, θα με βρίσκεις μπροστά σου. Θα σε πάρω μαζί μου στην κόλαση που με έστειλες. Θα σε στοιχειώσω και θα παλεύω με νύχια και με δόντια κάθε μέρα, να ζήσω κι άλλη μία, και μία επιπλέον… Γιατί έχω ιερό σκοπό Δολοφόνε. Έχω χρέος να σε καταδικάζω μέχρι να βγει η τελευταία μου αναπνοή και να γλιτώνω μέχρι και τα αγέννητα παιδιά του κόσμου από εσένα.
Και θέλω να σε ρωτήσω κι ένα τελευταίο πράγμα Δολοφόνε. Εσένα και όλους τους δολοφόνους του κόσμου… Τι μάνα σας γέννησε; Τι μάνα σας μεγάλωσε;
Εγώ τον γέννησα στα 18. Μαζί μεγαλώσαμε. Αλλά τώρα έμεινα πίσω μόνη. Τον φίλησα το προηγούμενο απόγευμα, τον χαιρέτισα και είπαμε ότι θα πιούμε το πρωί τον καφέ μας στο μπαλκόνι. Και Δολοφόνε εγώ κάθε πρωί φτιάχνω δυο φλιτζάνια ξέρεις. Και πίνουμε τον καφέ μας, γελάμε και λέμε τα νεα μας. Εγώ και ότι μου άφησες πίσω…
Εγώ και μία φωτογραφία του γιου μου…
Ελένη Μπέλλου
Θεσσαλονίκη 18-9-2017
Ήταν 8-9-1942 που ο προδότης Παντελής Λαμπρινόπουλος με την αμοιβή 2.000.000 κατοχικές δραχμές πρόδωσε τον Έλληνα πατριώτη Γεώργιο Ιβάνωφ στους Γερμανούς ναζί.
Ήταν 18-9-2013 που το κόπρανο του Χίτλερ Γιώργος Ρουπακιάς που βρωμάει ακόμα από το ναρκωτικό των ναζί το περβετίν με το μαχαίρι του αφαιρούσε την Ζωή του Παύλου Φύσσα
Ο Γιώργος Ιβάνωφ τους τσάκιζε όταν τους κατάστρεφε την Λουτβαφεφ τους και έβαζε μαγνητικές νάρκες στα υποβρύχια τους
Ο Παύλος με την μουσική του και τα τραγούδια τους τσάκιζε στις γειτονιές του Πειραιά
Τα κόπρανα του Χίτλερ στην Ελλάδα βρίζουν την μάνα που έχασε το παιδί της βρίζουν τον νεκρό Παύλο ακόμα και τώρα .
Ο Κουτούζοφ όταν οι Γάλλοι του Ναπολέοντα βάδιζαν προς την Μόσχα το 1812 είπε
ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΆΝΕ
Ναζίδες είστε νεκροί, αλλά δεν το ξέρετε .Θα φροντίσουμε να το μάθετέ και κυρίως να το νιώσετε όταν εμείς το αποφασίσουμε .
Παύλο και Γεώργιε
Ζείτε στις καρδιές μας σας Ευχαριστούμε πολύ γιατί πεθάνετε για όλους
εμάς για την Λευτεριά μας για την δικιά μας Ελλάδα.
Tokei Maru is an animated short based on another extraordinary human in history. He was the captain of the Japanese cargo ship Tokei or Tokai Maru and he was a man who risked to save more than 800 people during the devastating fie that destroyed the Greek city of Smyrna, present Izmir on the coast of Asia Minor. The story sounds like an urban legend. A Japanese captain defies all and saves the lives of refugees trying to board his ship. The Turkish army who controls just for a couple of days the burned down city tries to stop him. But he continues to save lives and becomes a legend.
Who was that remarkable human?
Almost 100 years have passed and still thee is mystery to his existence.
Tokei Maru tries to fill the void.
As the ship enters the Gulf of Smyrna (present Gulf of Izmir), the Turkish army enters the city. This strikes a memory for the captain.
We meet the young boy who will become the legendary captain in Kagoshima, Japan circa 1873, ten yeas after the Bombardment of Kagoshima, also known as the Anglo-Satsuma War, where he lost his father from the British warships.
As the ship tries to enter the Port of Smyrna, the British warships warn against it. The city is under siege and black smoke is visible in the horizon.
But the city is doomed and people try to flee from death by fire and the atrocities of the hostile army.
What happens then?...
The animated short is based on the decade long research of professor Nanako Murata-Sawayanagi published by the Mediterranean Studies Group at the University of Hitotsubashi at Tokyo in 2017.
Tokei Maru is just the beginning. Apart from the animated short, a documentary is in pre production.
Θεσσαλονίκη 10-9-2017
Τιμήσαμε σήμερα τον Άγνωστο Ιάπωνα καπετάνιο που έσωσε τους προγόνους μας το 1922 από το ολοκαύτωμα της Σμύρνης.
Κρατήσαμε ψηλά την σημαία του Ηρακλή μας μαζί με την σημαία της Πατρίδας του Άγνωστου Ιάπωνα καπετάνιου την σημαία της πατρίδας του JIGORO KANO την σημαία
της πατρίδας του δασκάλου Masao Ijjima.
Με μια ανθοδέσμη που κατέθεσε ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού κύριος Γεώργιος Δημαρέλος στο μνημείο δείξαμε την ευγνωμοσύνη μας
Στους αγώνες συμμετείχαν παιδιά που ξεριζώθηκαν από την γειτονιά τους που εκεί πήγε
η φωτιά του πολέμου. Γιατί υπάρχουν αυτοί, που την ΓΗ ξαναμοιράζουν και με το Αίμα των Λαών τα σύνορα χαράζουν.
Τα μέλη των Θεραπευτικών κοινοτήτων του ΚΕΘΕΑ ΙΘΑΚΗ του ΚΕΘΕΑ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, γιατί με την συμμετοχή τους στους αγώνες του judo κερδίσανε μια ακόμα μάχη ενάντια, στην σκλαβιά της εξάρτισης από τις ουσίες του Θανάτου.
Ευχαριστούμε πολύ τους Εθελοντές
Γιατρό των αγώνων Ευάγγελο Ζιώγα και Δημήτρη Ψαρά γραμματέα αγώνων.
Δεν μας τελειώσετε θα σας τελειώσουμε εμείς.
Το σχέδιο σας για να πάρετε την περιουσία του Ηρακλή διαλύοντας τα τμήματα του δεν περνάει. Είμαστε περισσότερο θυμωμένοι ενωμένοι και θα τσακίζουμε τα σχέδιά σας .
Οι υπόγειες συμφωνίες κάποιων κομπραδόρων που βρέθηκαν σε θέσεις κλειδιά στον σύλλογο και στην Π.Α.Ε τις ξέρουμε τις μάθαμε.
Η σημαία του Ηρακλή μας θα είναι παντού σας αρέσει δεν σας αρέσει.
Οι χωρατατζήδες δεν θα τους πάρει ο λαθρέμπορας πετρελαίου στην Μίκρα που θα περάσει
ο προαστιακός και θα συνδέει αεροδρόμιο με σιδηροδρομικό σταθμό δεν θα την πάρει ούτε ο λαθρέμπορας κοκαΐνης ούτε ο τσάρος της Θεσσαλονίκης
Στους (μενσεβίκους) που τα πουλάν όλα στα ξένα συμφέροντα θα είμαστε ο εφιάλτης τους.
Ο (Κερένσκι) θα φύγει νύχτα γιατί οι χωρατατζήδες θα είναι το δικό μας Σμόλνι .
ΨΗΛΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΨΥΧΗ ΒΑΘΙΑ
Θεσσαλονίκη 1\9\2017
Καλό μήνα σε όλους.
Αύριο στις 10.30 το παιδικό κυανόλευκο τμήμα ξεκινά δυναμικά.
Την Κυριακή 10\9\2017 στο (Σχολείο για όλους) σε συνεργασία
με την Αντιδημαρχία Αθλητισμού και Παιδείας και την δημοτική ενότητα Τριανδρίας διοργανώνουμε φιλικούς αγώνες Τζούντο μνήμης και αλληλεγγύης κύπελλο Μasao Ijjima
Προς τιμή του Άγνωστου Ιάπωνα καπετάνιου που το 1922 έσωσε Έλληνες πρόσφυγες από την Σμύρνη
Η συμμετοχή των Αθλητών είναι δωρεάν και η μόνη υποχρέωση είναι το άσπρο τζουντόγκι.
Οι δηλώσεις συμμετοχής είναι μέχρι την Παρασκευή 8\9\2017
Άφιξη Αθλητών 9.30
Τελετή έναρξής 10.15
Έναρξη αγώνων 10.30
Μετά το πέρας των Αγώνων θα κατατεθούν λουλούδια στο μνημείο του Καπετάνιου.
