Είναι ο Ηρακλής ένας απλός αθλητικός σύλλογος; Όχι βέβαια. Είναι κάτι παραπάνω από αυτό και δεν μιλάμε φυσικά μόνο για το ποδόσφαιρο. Είναι ασφαλώς και το ποδόσφαιρο, ωστόσο ο “Ημίθεος” είναι ένας κοινωνικός οργανισμός που με τη δραση του όλα αυτά τα χρόνια έχει αναδείξει ήρωες που δεν διακρίθηκαν με νίκες μόνο στα αθλήματα που συμμετείχαν, αλλά και απέναντι στον ίδιο τον θάνατο. Τον θάνατο από τα ναρκωτικά!
Για όσους δεν το γνωρίζουν, εδώ και πολλά χρόνια, στο τμήμα Τζούντο γίνεται ένα έργο που όμοιό του δύσκολα μπορείς να συναντήσεις σε άλλη ομάδα. Με τον Αυγερινό Μαϊστρέλλη και τη συνεργασία του τμήματος με το ΚΕΘΕΑ, υπάρχουν άνθρωποι που φόρεσαν τη φόρμα με τον Ημίθεο στο στήθος και βρέθηκαν από την κόλαση των ναρκωτικών στον παράδεισο των τατάμι και των σκαλιών του βάρθρου.
Αν γυρίσει κανείς τον χρόνο πίσω, μπορεί να θυμηθεί τουρνουά που έγιναν σε Ιβανώφειο και Κατσάνειο, στα οποία αντί για εισιτήριο έδινες ένα πακέτο μακαρόνια ή μια συσκευασία αλεύρι, τα οποία αργότερα θα δίνονταν στους κρατούμενους των φυλακών Νιγρίτας ή κάπου αλλού. Όπου υπήρχε ανάγκη.
Μπορείς να θυμηθείς όμως και ανθρώπους, που βρήκαν καταφύγιο στα σπλάχνα του συλλόγου και όχι μόνο κατάφεραν να περάσουν ξυστά από το θάνατο, όχι μόνο κατάφεραν να διακριθούν και να συλλέξουν μετάλλια, αλλά και να φτιάξουν οικογένεια, να ανοίξουν επαγγελματικούς ορίζοντες, να διαγράψουν μια για πάντα τον εφιάλτη.
Όπως για παράδειγμα η Δώρα Πασσαλίδου. Η Δώρα ξεκίνησε τα ναρκωτικά από τα 15 της χρόνια. Έζησε την κόλαση, έφτασε ένα βήμα πριν τον θάνατο. Αθλήτρια της ενόργανης στα μικράτα της, όταν ξεκίνησε την χρήση ένιωθε ότι τίποτα στη ζωή της δεν είχε κανένα νόημα.
“Ξεκίνησα από τα επτά μου χρόνια με την ενόργανη και συνέχισα με την ακροβατική.Κατέκτησα χρυσά μετάλλια σε Πανελλήνια Πρωταθλήματα, είχα στόχους, είχα όνειρα στον αθλητισμό. Στα 15 ανατράπηκε όλη μου η ζωή. Το πρόγραμμά μου από γεμάτο έγινε άδειο. Η ομάδα μου διαλύθηκε. Αναγκάστηκα να μείνω μόνη σε μια μικρή πόλη. Να δουλέψω κρυφά από τους γονείς μου σε ένα μπαράκι, γιατί πίστεψα πως έπρεπε να βγάλω το ψωμί μου. Γνώρισα το αλκόολ. Και έπειτα δοκίμασα και τα “άλλα”, χασίς, χάπια, ηρωίνη” διηγήθηκε σε συνέντευξη της στο Goal News.
Και μιλώντας για τα ναρκωτικά συνεχίζει: “Κοίτα, όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε ραντεβού με τα ναρκωτικά. Είτε στο σχολείο, είτε έξω, είτε μέσω κάποιου που θα σου πει “πάρε να δοκιμάσεις”. Δοκίμασα και έφτασα πολλές φορές κοντά στο θάνατο. Ξυπνούσα σε κάποιο νοσοκομείο χωρίς να πάρω χαμπάρι πως έφτασα εκεί, ποιος με πήγε…Και όλο αυτό διήρκεσε από τα 15 μέχρι τα 24 μου χρόνια. Μετά μπήκα στην ΚΕΘΕΑ – Ιθάκη και γνώρισαν τον Αυγερινό Μαϊστρέλλη που μου γνώρισε το Τζούντο και με ξανάκανε αθλήτρια στον Ηρακλή”.
Μέσω του Ημίθεου, η Δώρα έφτασε πολλές φορές σε διάκριση. Έζησε όμως και τον κοινωνικό ρατσισμό. “Ναι, υπήρξε μια φορά που βγήκα δεύτερη στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και οι παράγοντες ζήτησαν επιτακτικά να μου γίνει έλεγχος ντόπινγκ. Δέχθηκα. Με ενόχλησε ο τρόπος τους, αλλά από την άλλη πείσμωσα, ήθελα να τους δείξω πόσο “καθαρή” είμαι.
Μέσα από τις συνεχόμενες διακρίσεις με το τμήμα του Ηρακλή στο Τζούντο, η Ιθάκη της έκανε την μέγιστη – για εκείνη – πρόταση. Να γίνει λαμπαδηδρόμος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου. Και συνέβη. “Ένιωσα υπερήφανη. Γεμάτη. Σαν να είχα κερδίσει τα πάντα από αυτό”.
Σήμερα η Δώρα είναι παντρεμένη και έχει έναν γιο!
Δεύτερη περίπτωση αυτή του Αλέξανδρου. Όπως και η Δώρα, έτσι και ο Αλέξανδρος μπήκε μικρός στον κόσμο των ναρκωτικών. Πάλεψε σκληρά με αυτά και τελικά τα νίκησε. Ακολουθώντας ανάλογη πορεία, το 2009, μπήκε στο ΚΕΘΕΑ Ιθάκη και με τη φόρμα του Ηρακλή θριάμβευσε. Και στα τάταμι και στη ζωή.
Τρία χρόνια μετά, ο Αλέξανδρος όχι μόνο ολοκλήρωσε τη θεραπεία του στο ΚΕΘΕΑ με επιτυχία, όχι μόνο γέμισε το στήθος του μετάλλια εκπροσωπόντας τον Ημίθεο, αλλά κατάφερε μέσα από σκληρές εξετάσεις να φτάσει μέχρι τη μαύρη ζώνη.
Δικαιότατα, λοιπόν το τεχνικό τιμ και οι συναθλητές του Αλέξανδρου στο τμήμα Τζούντο του Ηρακλή, ευχήθηκαν στην ιστοσελίδα του τμήματος να αποτελέσει…”ένα φωτεινό μονοπάτι για τα «σκλαβωμένα παιδιά” από τις ουσίες του θανάτου.
Δείτε αναλυτικά ολόκληρο το κείμενο για τον Αλέξανδρο:
“Ένα μεγάλο μπράβο στον Αλέξανδρο, που σήμερα ολοκληρώνει και τυπικά την θεραπεία του, παίρνοντας το πτυχίο αποφοίτησης από το ΚΕΘΕΑ. Μας κάνει όλους υπερήφανους.
Για τις σελίδες της ιστορίας:
Με τα χρώματα της ομάδας μας, κατέκτησε σε τοπικά και διεθνή τουρνουά Τζούντο, πέντε χρυσά, δύο ασημένια και πέντε χάλκινα μετάλλια από το 2009 που έκανε το αποφασιστικό βήμα, να πετάξει την (σκόνη την λευκή) και να έρθει στη ζεστή αγκαλιά του ΚΕΘΕΑ.
Πήρε μέρος σε δύο Πανελλήνια πρωταθλήματα Τζούντο. Πήρε μέρος στην αποστολή, που τον Νοέμβριο του 2010 ταξίδεψε στην Ιαπωνία, όπου και αγωνίστηκε στο τουρνουά της Οσάκα με τους Ιάπωνες Δασκάλους να τον τιμούν ζητώντας από τον ίδιο να πει, τον όρκο των αθλητών του τουρνουά.
Ο Δάσκαλος Ματσουούρα την τελευταία μέρα στο Ντάισιν Ντο – Τζο μαζί με την καφέ ζώνη, του παρέδωσε σε ειδική τελετή τη μαύρη ζώνη με το όνομά του, δίνοντας παράλληλα και το μήνυμα ότι στα χέρια του είναι το παρόν, αλλά και το μέλλον του, στην οικογένεια του Τζούντο.
Στις 31 Μαρτίου του 2012 στις εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν στη θεραπευτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ Ιθάκη για το πρώτο Νταν, με επιτροπή, τον πατέρα του ελληνικού Τζούντο Δάσκαλου, Χρήστου Παπαηλιόπουλου (7 Νταν) και τους μαθητές του, Δάσκαλο Θανάση Καπάρο (6 Νταν IFJ) και τον Δάσκαλο Σπύρο Ρήγο (6 Νταν KODOKAN), ο Αλέξανδρος φορά την μαύρη ζώνη με το όνομά του.
Σήμερα θα πάρει και το πτυχίο αποφοίτησης του ΚΕΘΕΑ. Όλοι εμείς οι δάσκαλοι και οι συναθλητές του, είμαστε υπερήφανοι για σένα.
Ψυχή Βαθειά Αλέξανδρε στη νέα πορεία της ζωής σου. Το παράδειγμά σου, να γίνει ένα φωτεινό μονομάτι για τα “σκλαβωμένα παιδιά” από τις ουσίες του θανάτου”.
*Αφιερωμένο στο πολύτιμο έργο του Αυγερινού Μαϊστρέλλη, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον Ηρακλή, στο Τζούντο, στη “μάχη” κατά των ναρκωτικών. Σε όσα Ηρακλάκια κατάφεραν να ξεφύγουν από τον εφιάλτη και σήμερα έχουν φτιάξει την ζωή τους, σε όσους δεν τα κατάφεραν και έφυγαν νωρίς…
1000 ΧΡΟΝΙΑ ΗΡΑΚΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου