Θεσσαλονίκη 13-1-2020
Πρόσφατες μελέτες
που διερεύνησαν τις επιπτώσεις των μαχητικών τεχνών στον περιορισμό της
επιθετικότητας διαπίστωσαν ότι συγκεκριμένοι τύποι μαχητικών τεχνών μπορεί να
είναι αποτελεσματικοί στη μείωση της επιθετικότητας των νέων (Chan , Sze, Siu,
Lau & Cheung, 2013). Οι Twemlow, Sacco και Fonagy (2008) ανέφεραν ότι οι
επιθετικοί έφηβοι δεν ανταποκρίνονται καλά στις παραδοσιακές θεραπευτικές
παρεμβάσεις. Ο συνδυασμός μιας επιτυχημένης πορείας του εφήβου σε μια μαχητική
τέχνη σε συνδυασμό με τις θεραπευτικές αρχές μπορεί να κάνει μια σημαντική
διαφορά. Πιο συγκεκριμένα, οι μαχητικές τέχνες μπορούν να προσφέρουν στους εφήβους
με, μη βίαιες προσεγγίσεις που ενισχύουν την αποφασιστικότητα, τον
προσανατολισμό του στόχου, τους δεσμούς προσηλίκων και το θετικό μοντέλο ρόλων
(Twemlow, Biggs, et al., 2008).
Ένα πρόγραμμα πολεμικών τεχνών μπορεί να προσφέρει στους εφήβους πολλές ευκαιρίες να αναπτυχθούν και να επιτύχουν αυτό που σκέφτηκε ποτέ δεν ήταν δυνατόν (Back & Kim, 1979).
Ένα πρόγραμμα πολεμικών τεχνών μπορεί να προσφέρει στους εφήβους πολλές ευκαιρίες να αναπτυχθούν και να επιτύχουν αυτό που σκέφτηκε ποτέ δεν ήταν δυνατόν (Back & Kim, 1979).
Mάλιστα η παραδοσιακή διδασκαλία των μαχητικών τεχνών
αποφέρει σε σύγκριση με την μοντέρνα χαμηλότερα σκορ υποθετικής επιθετικής
συμπεριφοράς [Nosanchuk, 1981; Trulson, 19861. Η υποθετική αντιδράσεις στις
πρώτες έρευνες εκτιμήθηκαν με ένα κριτήριο που μετρούσε τις απαντήσεις σε έξι πιθανά
σενάρια Novaco [ 19751 στα οποία οι πρωταγωνιστές
έρχονται αντιμέτωποι με φόβο ή είναι θύματα επιθετικής συμπεριφοράς κ.α. σενάρια που προκαλούν έξαρση της
επιθετικότητας καθώς έχουν συνδεθεί με εμφάνιση αρτηριακής πίεσης [Novaco
19751 (p. 32) and GSR (p. 33) στα υποκείμενα που πήραν μέρος στην
έρευνα. Μάλιστα σύμφωνα με τα αποτελέσματα τριών ερευνών για τους αθλητές που
ασκούνταν στις Παραδοσιακές τέχνες υπήρχε μια αντίστροφη σχέση μεταξύ του χρόνου
άσκησης όπως αυτό μετριόταν με το επίπεδο της ζώνης και της εμφάνισης
επιθετικής συμπεριφοράς ενώ για τους αθλητές που ασκούνταν με το σύγχρονο τρόπο
τα χρόνια της προπόνησης είχαν θετική σχέση με την εκδήλωση της επιθετικότητας
όπως μετρήθηκε με το κριτήριο του NAVAKO (1975) . Η έρευνα αυτή ήταν σε μικρό δείγμα
και αφορά κυρίως αθλητές με δυτικό
πολιτισμικό υπόβαθρο.
Στην Ιαπωνία η διδασκαλία του Judo βασίζεται στην
παράδοση και στις αρχές του Jigoro Kano (KODOKAN JUDO). Ο Παραδοσιακός τρόπος
δίνει έμφαση στην διδασκαλία των ΚΑΤΑ στη φιλοσοφία και στην αυτοεπίγνωση. Θετικές επιδράσεις στην προσωπικότητα, στη
συμπεριφορά μια γενικότερα σε ψυχολογικές παραμέτρους καταγράφονται από τη
συμμετοχή παιδιών στις μαχητικές τέχνες.
Επιπλέον σύμφωνα με
τον Nosanchuk M.L. and Catherine MacNeil, (1989) οι μηχανισμοί που επιδρούν
στην μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς των ασκούμενων στο παραδοσιακό judo είναι α) ο ρόλος του Sensei
στην παραδοσιακή διδασκαλία που επιδρά στην διατήρηση του αυοελέγχου και της
αυτοσυγκράτησης β) η επίδραση του Do , της διδασκαλίας που εστιάζει στη
φιλοσοφία στην ηθική διδασκαλία και γ) και τελικά η κεντρική θέση των Kata στη
διδασκαλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου